УЙНАК «игривый; неустойчивый (о лодке)» < гом. кыпч. ойнақ < бор. төрки (ДТС: 366) ojnaq id., ш. ук «кыланчык, җилкенчәк, җилбәзәк». Кайбер телләрдә (к. Радлов I: 975) ойнақ «уен мәйданы». К. түбәндәгене.

Дерив.: уйнакла-у.