УЙДЫК, уйдым (Вәлиуллин: 9; ТТДС I: 452) «углубление на склоне горы; неглубокая впадина; падь» – уй-у (к.) фигыленнән булса кирәк, ясалышлары аңлашылып бетми (чаг. Белдек, Калдык, Постык ), ихтимал, *уйыт-ық > уйдық, *уйыт-ым > уйдым (ягъни уй-у фигыленең йөкл. юн. булган *уйыт- сүзеннән) ~ каз., алт. ойдық, ойдым id., id. К. Уел. Бу сүзнең «берәр нәрсә күп булган урын» мәгъ. икенчел булса кирәк.