УҖЫМ «озимые, озимь» ~ чув. уçăм «уҗым; басу; басу мәйданы», удм. озьым, узьым, мар. озым, азым, ойзым, озим < рус. озимь (о зиме «кышка таба чәчелгән ашлык»). Гордеев I: 57.

Дерив.: уҗымлы, уҗымсыз; уҗымлык .