УЕНЧЫК[уй ы̌нч ы̌қ] «игрушка» ~ башк. уенсық, нуг., каз., к.-калп. ойыншық, ком. ойунчақ, төркм., төр., аз., үзб. диал. ойунҗақ, ойунчақ, гаг. ойунҗäк id. Рус. игрушка сүзе белән эчке семантик структур охшашлыгы күзгә ташлана; төрки сүз, ихтимал, бор. төрки ойун «бөтерчек» сүзеннәндер (ул тәкъдирдә рус. игра → игрушка төрки телләрдән калька!). ЭСТЯ I: 437 (Э.В. Севортян тат. һәм башк. сүзләрен искә алмый).