ТЫРЫШ «старательный, старательно; упорный, упорно» > чув. тăрăш, мар. тырыш < гом. кыпч. тырыш (нуг., каз., к.-калп. тырыс), уйг. тириш, чыгт., алт. туруш > госм. дуруш id. ~ тат. диал. тырышлы < тŏрышлы < бор. төрки турушлы «үз урынында, позициясендә тора торган» ← тŏр-у < тур-у (к. Тор-у ). Тырыш,димәк, белеш, калыш, килеш һ.б. сүзләр рәтендә. К. Тырыш-у.

Дерив.: тырышлык, тырышман, тырышчан.