ТЫРПА, диал. тырпы, тарпа «оттопыренный; стоящий торчком» ~ рус. диал. тырба «ашыкның басып тору хәле» ~ эвенк., эвен. дарпин, дарпир «казык, багана, текмә һ.б.ш.» (к. ССТМЯ I: 200) ~ башк. (БҺҺ: 345) тырпақ «тәгәрмәч теше». Бу сүзнең үзеннән бигрәк дериваты билгелерәк: тат., башк. тырпай-у ~ хак. тарбай- ~ бур. дарбай- «тырпаю, кабару».