ТЫНЧЫ-У «застаиваться; тухнуть, протухать; стать затхлым» ~ башк. тынсы-, кырг., к.-балк. тынчы- «тып-тыныч калу; бераз исләнү» > нуг., к.-калп. тыншы- «тынычлану». Бу сүз, асылда, ике сүзнең контаминациясе: тынчы- ← тын- (аның интенсивлык формасы) һәм тŏнчы- (к. Тончы-у ).