ТЫЙЛЫК-У(тыйлыкты, тыйлыгу), тилық-у (ТТДС I: 412, 430; БТДҺ: 343) «стихнуть, утихнуть», «затормозить» – тый-у (к.) сүзенең интенсивлык формасы. Башк. тыйлық «бастырык; тормоз» тыйлык-у сүзеннән кире сүзьясалышы буенча килеп чыккан.

Дерив.: тыйлыктыру.