ТҮШӘ-Ү «стелить (постель и т.п.)» < гом. кыпч., чыгт., уйг. тöшэ- (нуг., каз., к.-калп. тöсе-, кырг. тöшö-) < бор. төрки (ДТС: 582) töšä- > аз. дöшә, госм., кр.-тат. түшä-, дүшэ-, төркм. дүше- id. ~ монг. түш- «таяну». К. ш. ук хак. тöзö-, тöзä- < алт. диал. тöсä- «түшәү». Ясалышы буенча хөкем йөрткәндә, *түш ~ *тöш тамырыннан (бу сүз түш II белән бердәй түгелме икән?). Будагов I: 395–396; Räsänen 1969: 495; ЭСТЯ III: 333–334.

Дерив.: түшәл-ү, түшән-ү, түшәш-ү, түшәт-ү; к. Түшәк, Түшәм, Түшәмә.