ТҮФӘНК, түфәң иск. (Будагов I: 363–364) «ружьё восточного производства» ~ төр., кр.-тат., аз. töfenk id. < фар. түфäнк id. диелә. Безнеңчә, үзб. һ.б. тупанчә id. (к. Табанча ) белән тамырдаш.