ТҮН Iдиал. (Г. Минский; әстр.) «путина» < рус. тоня «җылым; җылым белән балык тоту чоры; җылым салына торган урын» – гом. слав. сүзе, к. Фасмер IV: 77. Бу сүзне кр.-тат., төр. ton, tun (балыгы) ~ гар. (к. Kluge: 916) тинн, грек. thun «тунец» сүзе белән бутарга ярамас: тун балыгы Әстерханда тотылмый.