ТҮМӘР, түмәркә (Г. Бәширов) «пень, чурбан» ~ башк. (БТДҺ: 83) дүмбәр, дүмәр > чув. диал. түмер, мар. (Гордеев 1973: 44) томер, томерка < гом. кыпч., к. Тумар. Том//тöм тамырыннан, к. Түмгәк.