ТҮЛӘ, җиртүлә «землянка для окота овец» ~ Добруҗа (Akb: 163) tölе, каз. диал. (ҚТДС: 331) төле, каз. төлө, үзб. тўла, аз. төвлә, төйлә id. Чаг. төр. диал. (ҮТS: 72) döllек «куйлар кузыйлаган җир» ← döl «түл»; себ. (Тумашева 1992: 220) түләгә «саулык бәрән». К. Түл. Чаг. Түлә-ү, Түләк .