ТҮКӘН (ТТАС III: 286; БТДҺ: 341) «коротыш; карапуз», «ванька-встанька» < диал. түңкән id., ш. ук «яңа гына атлый башлаган бәби», к. каз. (Будагов I: 403) түңкәндә- «түкәнләү, егыла-тора йөрү»: Чаг. түн-ү, түң-ү.

Дерив.: түкәнлә-ү, түңеш «кыланчык» (?).