ТҮЗ-Ү «терпеть, выносить» > чув., мар. түс- < гом. кыпч., чыгт. тöз- < бор. төрки *tör- > венг. tür-, turui- id. (к. Федотов II: 265). Бор. төрки töz- «ак булу» дип аңлатыла (МК буенча ДТС: 583), ләкин бу аңлатма шикле. Безнеңчә, бу фигыль түз < тöз «үзгәрмәс нәстә, үзгәрми тору» (к. югарыда) белән бер тамырдан булырга мөмкин.

Дерив.: түзел-ү, түзеш-ү, түздер-ү; түзгесез, түзмәле; түзем, диал. түзмер.