ТУТ II(ТТДС II: 309; ЗДС: 660–661) «благовоние; свежесть» ~ кар. тут id. Бу сүзнең дериваты тутла-у «кыш көне кардан, суыктан агару (юылган кер тур.)» сүзе киңрәк билгеле (тутлат-у «яхшырак агарту өчен махсус чиста кар өстенә җәю»). Фар. дуд «төтәс, төтәсләү; хуш ис» сүзеннән. Чаг. тат. диал. (Тимергалин: 483) тут исе – туңда киптерелгән кер исе.