ТУРТЫЙ (ТТДС I: 428) «дурачок, простяк (говорящий напрямик, не задумываясь)» – рус. сөйләшләреннән булса кирәк, к. Даль сүзлегендә (дур тамырыннан ясалган исәпсез күп сүзләр белән беррәттән) дурандáй, дуры´нда «тилемсә, беркатлы» һ.б.ш. Чаг. ш. ук чув. туртăй «тутый (кош)» (-р- монда интертеза).