ТУРТА «отстой; вытопки» < гом. кыпч. торта, кырг. торто, алт., шор. тордо, торда, госм. торту, үзб., таҗ. дурда id. һ.б. (Räsänen 1969: 490), төр. tortu «утырма, юшкын; турта; кунык» мәгъ. Этимологиясе, гомумән, ачык түгел. К. ш. ук көрд. tort «түпрә». Хайрутдинова 1993: 92.

Дерив.: турталы, туртасыз.