ТУРА-У «нарезать, крошить; сечь; рубить (врагов)» > чув. тура- < гом. кыпч. туўра- < чыгт., уйг., хак., шор. тоғра- < бор. төрки (ДТС: 571) toγra- id. > тув. доора- «урталай яисә аркылыга кисү», як. туора- «аркылы чыгу, аркылыга кисү» << хак. тоғыра- «турау, аркылыга кисү» ← тоғыр < тоғур «аркылыга, аркылы». Бу сүз фигыль мәгъ. дә йөргән (к. алт., хак. тоор- «кисү, киртү»), шуннан тоора- > тув. доора «аркылы, аркылыга кисеп» (тоғур-а). К. Тургач, Туры I . Räsänen 1969: 484; ЭСТЯ III: 248 (безнеңчә түгел); Федотов II: 251.

Тура- продуктив нигез: турал-у, тураш-у, турат-у; турам; турамá, турагыч, к. Туракла-у һ.б. Чаг. Турбас – Турбаслы.