ТУПЫЙ (ТТАС III: 169; ТТДС I: 427), тупы (Ф. Сәйфи-Казанлы) «вид шапки без наушников» ~ башк. (БҺҺ II: 263) тупый «кияү егетнең туй бүреге», кырг. топу, үзб. түппә, түппи «түбәтәй», уйг. топә «бүрек» һ.б. Туп тамырыннан булса кирәк.

Дерив.: тупыйбаш (ЗДС: 658) «бөҗәк төре».