ТУҢКАЙ диал. «на карачках» ~ каз. тоңқай, кырг., алт. тоңқой, тув. донгай «башны җиргә тидереп, артны күтәреп иелеп», як. тонгой-, тöнкöй-, хак. тонхар- «туңкаю, түңкәю». Рясянен буенча (Räsänen 1969: 488), монг. tonga-ji «намаздагыча иелү» сүзеннән. К. ш. ук ком. тонко «бөкре». К. Туңкай-у, Түңкә.