ТУҢГАТА, туңката «глыба, ком глины, цементированные льдом» ~ чув. (Сергеев 1971: 129) томката, тоңката, туңката «тумар, түмәр», мар. тоңгата, таңгата «каты; төпсә» ~ тунг. (ССТМЯ I: 217) донгото «туңган; туң; туңгак». Туң < тоң сүзе белән бәйле булса кирәк. Федотов II: 247 (тат. сүзен һәм тунг. параллельләрен белми).