Тэтимол 2015

ТУЛГА (Тумашева 1992: 217) «треножник; подставка на трёх ножках» ~ як. дулға, алт., эвенк. һ.б. тулға < бур. тулга, монг. тулга(н) < яз. монг. tulγa(n) «өчаяк, таган; терәү һ.б.ш.» ← tul- «таяну, терәлү, терәтелү». Рус. диал. тулуган «тулга» тур. Аникин: 562 (шунда бу сүз тур. шактый бай әдәбият күрсәтелә); чаг. Тулка. Ramstedt 1935; Räsänen 1969: 468.



Предыдущая статья            Следующая статья