ТУКМА-У «бить, лупить, дубасить» ~ башк. (БТДҺ: 334) туқма- «шаку; аркадан сөю» – тат.-башк. даирәсендә генә бугай, тукы-у (к.) сүзенең интенсивлык дәрәҗәсе.

Дерив.: тукмал-у, тукмат-у; диал. тукмар «тукмак» ~ каз., к.-калп. тоқпар id.