ТУЙРА, туера (ЗДС: 654, гомумән киң таралган) «дуб, молодой дуб; кустарник, ростки деревьев; кора липы; пень, пенёк с ростками; гриб-трутовик; жёлудь» > чув., мар. (Вершинин: 568) тойра, туйра, удм. туйыро «яшь имәннәр; карт агач төпләреннән үсеп чыккан бәбәкләр» ~ чыгт. турақ, бор. төрки (ДТС: 571) toγraq «тупыл», toγraγu «сумала», безнеңчә, тораңгы (к.) сүзе белән тамырдаш һәм бор. *тоғ «сумала» сүзеннән килә, к. Әхмәтьянов 2001: 210.