ТУЙ «свадьба; торжество» < гом. төрки туй < той (угыз. дой) id. бор. төрки (ДТС: 572) toj «тантана, сыйлану», ш. ук «ирәк (ставка, резиденция)», «талпа», «шәһәр» һ.б. Бу сүз «туй» мәгъ. күп күрше телләргә (монг., фин-угор һ.б.) кергән. Шул ук вакытта кайбер төрки телләрдә (мәс., төр.) бу сүз сирәк кулланыла. Будагов I: 754.

Туй сүзенең чыгышы бик үк ачык түгел. Аны туй-у һәм тук сүзләре белән баглау (к. ЭСТЯ III: 251–253) өстәмә дәлилләр сорый. Räsänen 1969: 414, 488; Федотов II: 241–242; рус. диал. той тур. Аникин: 549; Тимергалин: 479 (кызыклы мәгълүматлар).

Туй продуктив нигез: туйла-у, туйчы.