ТУЗГАНАК «одуванчик», чаг. башк. туҙғақ, туҙғақбаш id. (БТДҺ: 333 һ.б.) ~ уйг., к.-калп., чыгт. тозғақ < бор. төрки tozγaq «чәчәк мамыгы; камыш чәчәге». Тат. тузғанақ < тузғын-ақ булса кирәк, к. Тузгын.