ТУГНАК (Гиганов; Тумашева 1992: 217), (Будагов I: 399) туғанак «засов; заслонка, защёлка» < уйг. туғанақ, уйг., гом. кыпч., чыгт. тоғанақ «киртә, эшерге; бау башындагы зур төен (берәр ярык, тишек аша үтмәсенгә)» ← туған, тоған «нинди дә булса хәрәкәт юлындагы киртә, бөке һ.б.» ← бор. төрки, иске тат. tuγ «киртә, бик һ.б.». К. Туан, Туг, Туга.