ТӨЯК II[төйәк] «родная земля, родное общество» (әйтем: таянган төягем «земля, на которую я опираюсь») ~ нуг., каз. түйэк «ындыр табагы», к.-балк. түйек «ашлык сугу» ← түй – «төю». К. ш. ук каз. (ҚТДС: 86) дәүек, төркм. дөвек «ашлык бастыру».

Төяк сүзе күчмә төркиләрнең дә үз иткән төбәкләре булганлыгы тур. сөйли.