ТӨШЕН-Ү[төшөн-] «понять; понимать» < гом. кыпч. түшүн- (нуг., каз., к.-калп. түсĕн-, түсин-) id., чыгт., себ. (Радлов III: 1590) түшүн- «бер фикергә килү, аңлап алу», к.-балк. түшүн- «инану», угыз., төр. düşün- «уйлау, фикерләү» – асылда төш- < түш- «төшү» фигыленең кайт. юн. (к. ЭСТЯ III: 335–336), к. үзб. туш-, уйг. чүш-, түш- «аңлап алу; фикер тирәнлегенә төшү». Чаг. бор. төрки ök-, ög- «аңлау» > чув. үк «төшү» (чув. сүзе беренчел мәгънәне саклаган). К. Төш-ү.

Дерив.: төшенчә ; төшендер-ү.