ТӨШ II«полдень; наивысшее положение солнца в данный день» < гом. кыпч., уйг., чыгт., алт. түш (нуг., каз., к.-калп., хак. түс), тув. дүьш, дүүш «төш вакыты», бор. төрки (ДТС: 600) tüš «төш вакыты; тукталыш урыны» ~ бор. монг. düli, венг. del id. Төш III белән бердәй булса кирәк.

Дерив.: төшсез «төш вакыты җитмичә»; төшке; төшкелек, төшлек иск. «көньяк» һ.б.