ТӨЧКЕР-Ү[төчкөр-], башк. сөскөр- < тат. диал. чөчкөр-ү «чихнуть, чихать» ~ к.-балк., алт., уйг. чүчкүр-, нуг., каз., к.-калп. шүшкир-, шүшкĕр- id. – тчү, чсү ымлыгына -күр ~ -кĕр аффиксы ялганып ясалган фигыль; угыз телләрендә «төчкерү» мәгъ. асқыр- > аксыр- (һәм аның фонетик вариантлары) кулланыла.

Дерив.: төчкерен-ү, төчкереш-ү, төчкерт-ү; төчкерек.