ТӨТӘ-Ү «дымиться» < гом. кыпч. түтэ-, алт., хак. түдä-, түдэ-, нуг., уйг., госм. түт-, бор. төрки (ДТС: 601) tüt- id. ~ ир. dud «төтәсләгеч; хуш исле төтен» (к. Тут II ) сүзеннән. Бор. йолаларда хуш исле төтеннәр куллану зур роль уйнаган. К. Төтәс, Төтен, Төтрә, Төтрә-ү.