ТӨСМЕР[төсмөр] «масть; подобие по цвету, облику» – бүтән кыпч. телләрендә юк; чув. тĕсмĕр «төсмер», ш. ук тĕшмĕрт-, тĕсмĕрт- «хәтерләргә тырышып текәлеп карау» < тат., к. Федотов II: 223. Төсмер, ихтимал, төс-нөр парлы сүзеннәндер, к. диал. (ТТДС I: 321) нөр «кыяфәт» ~ к.-балк. нюр id. (к. Нөр ). Чув. тĕсмерт- < тат. *төсмерт- ← *төсмерә-? Чаг. Үсмер.