ТӨПКҮТӘРӘ (ЗДС: 646) «все вдруг, разом; одним рывком» (бу сүз әд. әсәрләрдә дә очрый) ~ үзб. тўп-кўтара (парлы сүз: тўп «төркем, туп булып», кўтара «күчерәрәк, күчереп» ← кўтар – «күчерү») «кинәт бергә талпынып». Үзб., уйг. кўтар-, кöтәр- «бергәләшеп күчерү» < *költär- «җигелдерү». К. Күлем.