ТӨНТӘЙ-Ү «замкнуться в себе, ни с кем не общаться; быть мрачным, нелюдимым» төнт, төнте нигезеннән, чаг. башк. (БТДҺ: 328) төң берүзе (төң-берүзе?) «ялгызын һәм аралашмыйча» ~ к. кырг. түнт «төнтек» → түнтöй- «караңгы булу (урман тур.). Төн < түн тамырыннан булып чыга. Чаг. ш. ук маньч. туңги «төнтек» (ССТМЯ I: 224).