ТӨНДЕК[төндөк] (ТТАС III: 292) «отверстие в стене чёрной избы» (а также затычка этого отверстия) ~ башк. төндөк, каз., кырг. һ.б. түндүк «тирмәнең чагарагын каплагыч киез». Каз. сүзлекләрендә түндүк сүзе түнүк «төннек»тән аерым күрсәтелә. К. Төннек.