ТӨНӘ-Ү I«переночевать; садиться на шест (о курах)» < гом. кыпч., уйг., чыгт. түнä- id. ← түн «төн». К. Төнәк .

Дерив.: төнәче «төнәү урыны», төнәт-ү «кич кундыру».