ТӨКЕР-Ү[төкөр-] «плевать» < гом. төрки (Радлов III: 1531, 1596, 1600–1601) түкүр-, куман. түпкүр-, чыгт. түфкүр- id. – түф, тефү ымлыгына фигыль ясагыч -кур, -кыр кушымчасы ялганып ясалган (чаг. а-кыр-, ба-кыр-, чөң-гер- һ.б.ш.), к. ЛТ I: 129. Чаг. үзб. туфла- «төкерү».

Дерив.: төкерек, төкерел-ү, төкерен-ү, төкереш-ү, төкерт-ү.