ТӨК «волосок, шерстинка; короткая, редкая шерсть» ~ чув. тĕк < гом., кыпч., уйг., алт. түк < бор. төрки (ДТС: 595) tüg > госм., кр.-тат., төркм. tüj, тув. дүү, як. түү id. ← бор. төрки tü «төк; кавырсын; хайван тәнендәге йон; хайван төсмере», «ат төсмере» (к. МК III: 207). Төк < туг нигезе *тү- «йон үсү» фигыленнән булырга мөмкин, шуннан ук тү-р «төр» һәм түс < түсү < тү-си (к. Төс ). К. Төлә-ү, Түлә-ү II. Räsänen 1969: 503; Федотов II: 212.

Төк продуктив нигез: төкле, төкләч, төксел, төксем, төкчә . К. Төксе.