ТӨЙРӘ -Ү (Тумашева 1992: 214) «прикалывать; закрепить узлом нитки (при шитье); захлестнуть конец нитки» < гом. кыпч. түйрэ-, үзб. туйра- id. һ.б. төй-ү «төенләү» сүзенең кабатланулы интенсивлык формасыннан (аффикс -ра//-рә, к. Җәйрә-ү ) һәм түйүр, түйир «төер» сүзеннән дә ясала ала.

Төйрә- продуктив нигез: диал. (ДС III: 153; Тумашева 1992: 214) төйрәwец > терәвец, дерәвец «булавка, кадама» (гом. кыпч. түйреwүч) (нуг. түйрегиш, каз. түйревĕш id.). Гигановта тюйряуцъ id.