ТӨГӘ-Ү диал. (ТТАС III: 242; Тумашева 1992: 214) «закончить, завершить; похудеть» ~ башк. (БТДҺ: 327) төкә-ү «ваз кичү» < гом. төрки, бор. төрки (Радлов III: 1242; ДТС: 595) tökä-, tükä-, уйг. түгү-, түги- «бетү, тәмам булу; җитү, тулу» (күчемле фигыль мәгъ. кулланыла). Бу фигыль үзе түк «бөтен, тулы; тәмам» сүзеннән, к. диал. текмә-тек, (ЛТ I: 143) түкмә-түк, тат., башк. (ТТАС III: 241; БҺҺ II: 256) төкмә-төк «төп-төгәл, тулысынча»; моның фигыль коррелянты да бар: көнчыгыш төрки (Zenker: 325) tükmek «бөтен булу; тәмамлану, азагына җитү», tük «төгәл, чын» ← тöк «билгелелек, төгәллек». К. Төгәл, Төгәл-ү, Төгән-ү, Төгәт-ү. Будагов I: 401–402.