ТӨГӘТ-Ү диал. «закончить, завершить, довести до конца» ~ башк. (БТДҺ: 327) төкәт-ү < гом. кыпч. түгэт- id. ← түгэ-, к. Төгә-ү. Мар. түган-, түгат- «төкәнү, төгәтү» < тат.

Дерив.: төгәтел-ү, төгәтен-ү, төгәтеш-ү, төгәттер-ү.