ТӨГӘЛ-Ү, диал. төгән-ү «кончаться, завершаться» < гом. төрки, к. уйг., чыгт. хак. һ.б. (Радлов III: 1537) түгäл-, угыз. дүкäл- id. ← төгә- < түкä- (фигыльнең төш. юн.). Чаг. ш. ук чув. чĕкел- «матураю, яхшыру». К. түбәндәгеләрне.