ТОЯН, туян кит., себ. «монгольский священник» ~ бор. төрки (ДТС: 572) tojïn, tojun – монг. тойн < кыт. dâu-ńin «лама; изге карт; монах»; к. рус. киң таралган тойон Себер халыкларында «староста, кечерәк башлык», к. Аникин: 549. Мәҗүси уйгурларда туйун «мәҗүси (буддист) рухани». Шуннан туйунана «тойон кебек, тойоннарча». Бу сүз тур. әдәбият ишле.