ТОТКЫН[тŏтқŏн] «узник» < гом. кыпч., уйг., госм. һ.б. тутқун id. (кайбер телләрдә бу сүзнең бүтән мәгъ. бар); ясалыш мәгъ. буенча бу сүз «тоту күренеше», шунлыктан монда эллипсис булган булса кирәк (мәс., тоткын корбаны → тоткын).