ТОТКАР «препятствие, помеха» (тоткарлык id. сүзеннән эллиптик ясалыш булса кирәк) > мар. туткар < бор. тат., тат. диал. тотка-у фигыленнән, бүтән телләрдә тоткар һәм тотка-у фигыльләре сирәк очрый. Тик. к. төркм. тутарык, төр. tutarak «тоткар; тотанак». Тотка- фигыле тагын тоткан-у < токан-у сүзендә чагыла. Тотка- < тутук-а- «тотык итү» сүзеннән булса кирәк. Монг. тотгор «тоткар» төрки телдән.

Дерив.: тоткарлык; тоткарла-у һ.б.