ТОНЧЫК-У(тончыгу, тончыкты) «задохнуться» < гом. кыпч. тунчық-, тунчуқ- (нуг., каз., к.-калп. туншық- id.) «тончыгу» ← туңчу- «тынчу» фигыленең интенсивлык формасы.