ТОМЫР-У[тŏмŏр-], диал. (Остроумов 1972: 125; ДС I: 190) тумыр-у «перерубить, перепилить на большие куски (дерево и т.п.); расколоть сильным ударом; ударить тяжёлым предметом, бросить с размаху» ~ башк. тумыр < гом. кыпч. (кайбер телләрдә начар сакланган), алт. томыр-, томур- id., бор. төрки (МК; ДТС: 574) tomur- «тумран ясау, агачны түгәрәкләп кисү» ← том, томб «йомры нәрсә» (к. Тумпа ) тамырыннан; к. ш. ук төр. tomruk, к.-балк. томуроу «зур агач кисәге, тумран, түмәр; бүрәнә». К. Тумран, Түмәр. Räsänen 1969: 487.

Томыр- продуктив нигез: томырыл-у, томырыш-у.