ТОЙБЫ[тŏйбŏ], себ. (Тумашева 1992: 213) тойба «скрытый; осмотрительный» – «астыртын, хәйләкәр» ~ башк. (БТДҺ: 321) тойпо id., алт. тойабу «маскировка». Н. Исәнбәт буенча, тойбы «яшеренгән төштән атучы мәргән» булган. Кыт. сүзе булса кирәк, к. монг. туйпу «кирпеч дивар, Бөек Кытай дивары» < кыт. tüj-pü id.